دانلود کتاب نیمکت داغ

توضیحات

دانلود کتاب نیمکت داغ

 فوتبال همیشه پر از هیجان و شور و احساس و هیاهو است.از طرفی پرطرفدارترین ورزش دنیا

که گاهی بیش از 100 هزار نفر را به استادیوم می‌کشد و نظر بیش از یک میلیارد بیننده را به خود جلب می‌کند.

به‌رغم اینکه فوتبال حرفه‌ای نتیجه‌ی تلاش مجموعه‌ی بزرگی از افراد با تخصص‌های گوناگون است

اما کسانی ‌که بیشتر از همه در کانون توجهات قرار می‌گیرند بازیکنان خوش‌ شانس فوتبال هستند.

جلد تمام روزنامه‌ها تصاویر بازیکنان را پوشش می‌دهند و در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها صحبت درباره‌

حرکات بازیکنان دستمزدهایشان و حتی زندگی شخصی‌شان است. اما در کنار مستطیل سبز مردانی

جوگندمی و گاهی پیرمردهایی ایستاده‌اند که بدون اندیشه‌های آن‌ها هرگز فوتبالیست‌ها به‌تنهایی

نمی‌توانستند به چنین موفقیت‌های بزرگ دست‌ یابند و هویت خود را پیدا کنند. این مربیان بودند

که به عنوان مدیر جایگاه مدافع و مهاجم را مشخص میکردند تا ان‌ها بتوانند بهترین کیفیت خود را نشان دهند

 حمیدرضا صدر در کتاب نمیکت داغ: از حشمت مهاجرانی تا الکس فرگوسن و ژوزه مورینیو نگاه خود را

معطوف به مربیان فوتبال کرده است و نقش پر رنگ آن‌ها را در زیبایی و جذابیت فوتبال مدرن بررسی کرده

است.

31 فصل 31 مربی به نگارش حمیدرضا صدر

حمیدرضا صدر به دلیل تسلطی که بر ادبیات و سینما دارد، کتاب نیمکت داغ را به نیز به صورت سینمایی

و بسیار جذاب روایت کرده است. او مثل دیگر کتاب‌های زندگی‌نامه‌ای با قلمی خشک و رسمی مربیان بزرگ

را توصیف نکرده و متناسب با ویژگی‌های شخصیتی هر مربی داستان خود را روایت کرده است.

نکته‌ مهم دیگر، خط روایی کتاب و در نظر گرفتن سِیر تاریخی تغییرات تاکتیکی در فوتبال است.

او با معرفی مربیان دهه‌ی 30 میلادی داستان خود را آغاز کرده است و تا مربیان حال حاضر فوتبال

مثل گواردیولا و مورینیو ادامه داده است.

در خط روایی داستان، نویسنده از عنوان‌های جذابی هم استفاده کرده است

تا خواننده بهتر در جریان داستان قرار گیرد. به ‌عنوان مثال  والری لوبا نوفسکی

مربی سرشناس اتحاد جماهیر شوروی با عنوان «دیالکتیک آقای ریاضیات» آغاز می‌شود

تا مخاطب را بهتر با اندیشه‌ های این مربی بزرگ آشنا کند: «روزی وولوریمر سابالدیر، یکی از دانشمندان کیف

که روزگاری فوتبال هم بازی می‌کرد، خطاب به والری لوبانوفسکی پس از کسب پیروزی

دیناموکیف در یکی از بازی‌های آخر فصل با هیجان فراوان گفته بود، تبریک قهرمان لیگ شدیم.

لوبانوفسکی با چهره‌ی سنگی‌اش نگاهی به او انداخته و با لحن سردی جواب داده بود،

خب که چی؟ ما در بازی‌های پرشماری بد بازی کردیم. فقط از تیم‌هایی که بدتر از ما بازی کرده بودند

امتیارات بیشتری کسب کردیم. تبریک تو را جدی نمی‌گیرم. دلیلی برای تبریکت وجود ندارد