چند نكته درباره سردار شهيد قاسم سليماني
ولي كلام آخر اين شد
كه جان من فداي ايران
مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضیٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا﴿۲۳﴾
در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند (احزاب، ٢٣)
١. دعا كرد: “خدايا به اون جوان هاي عاشقي كه توي اين سنگرها و نهرها شهيد شدند، خدايا به اون جنازه هاي توي اروند كه برنگشتند، خدايا به اضطراب قلب ما و به اشتياق قلب اونها، قَسَمت مي دهم عاقبت ما را ختم به شهادت كن”.
در قرن بيست و يكم چه كانديدي براي معناي ناب شهادت بهتر از قاسم سليماني؟
٢. قاسم سليماني شايد بالاترين سهم قلبي برند را در ميان مردم و ملت هاي مظلوم منطقه دارد. او با داشتن بالاترين ميزان نفوذ و محبوبيت در ميان قلوب و سياستمداران، نه به دنبال مناصب سياسي بود و نه برج نشيني و ثروت و عافيت طلبي. بلكه هميشه در ميانه بلا و جنگ بود. به تعبير قشنگ حسام آشنا مشاور رئيس جمهور:
“بیابان‌ها و کوه‌ها و دره‌ها او را بهتر از خیابان‌ها و کاخ‌ها و برج‌ها می‌شناسند”.
٣. براي من و ما جوان كه جنگ را در حد فيلم هاي هاشم پور و سيد جواد هاشمي و رضا ايرانمنش مي شناختيم، سردار سليماني “نماد كامل و زنده” و “ميراث شجاعت و معنويت جنگ” بود و خوش به حال ما كه شجاعت و معنويت مردان ان روزگار را در عصر برندهاي پوچ و نمادهاي ساختگي قرن بيست و يكم، با قاسم سليماني ديديم و لمس كرديم. با اين وجود معترفم كه من و بسياري از ما،سردار سليماني را به اندازه كافي نشناخته ايم.
٤. خدايا كمك كن ذهن و قلب ما به روي حقايق باز باشد. مگذار نگرش هاي بدبينانه و باورهاي غلط مسلّم انگاشته شده، فرصت درك حقايق را از ما بگيرد.
